تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

اين مقطع سني مخاطبان به لحاظ روان شناختي اهميت خاصي دارد، زيرافرددرمرزكودكي وبزرگسالي است: گاه دردنياي تخيلي و سرشارازنشاط كودكانه است و گاه دچارغرورو حس بزرگي .افراددراين مقطع سني ، درعين لذت بردن ازكتاب هاي دوران كودكي و خواندن دوباره آن ها، گاه درظاهرخود را به آن ها بي تمايل مي نمايانند و حتي گاه آن هارا مسخره مي كنند، ولي درباطن ازخواندن آن ها هنوز لذت مي برند . اين تصويرگررادرگيردشواري عظيمي مي كند، زيرا مخاطب او در دنياي دوگانه خاص خودسرگردان است . او، ازسويي بايك كودك و از سوي ديگر، بافردي داراي احساس بزرگي مواجه است .

درهرصورت ، تصويرگرمي تواند آگاهانه ازتمامي امكانات مهياي نقاشي استفاده كند و خودرا به تصويرهاي مطلوب اين سن نزديك كند، و بدين ترتيب ازظرايف و لطافت هاي خاص تصويرگري درخلق تصويربهره گيرد . متاسفانه تصاويرمناسب اين مقطع سني درجامعه ما كمترتوليد شده و بيشتربه وجه كودكانه آن توجه شده است . بااين حال ، برخي خصوصيات تصويري خاص اين سن به شرح زير است :

1- مي توان تصوير راباالهام ازشيوه هاي آثارهنرهاي تجسمي و باابزارخاص آن ها خلق كرد وپيچيدگي بيشتري بدان بخشيد .

2- تصويربايد تفكرو قوه خلاق مخاطب را برانگيزاند.

3- به كارگيري تركيبات مختلف رنگي و تضادهاي هفت گانه جايز است ( حتي به كارگيري رنگ هاي كدر، خاكستري و سياه )

4- استفاده ازتضاد و اغراق درتصاوير الزامي است .

5- حجم تصاويررادرمقايسه با نوشته ها مي توان كاهش داد. ( درهر8تا10 صفحه نوشته يك تصويرآورده شود .)

6- به كارگيري تصاويرتك يا دورنگ توصيه مي شود، ولي دليلي وجودنداردكه رنگ رابراي اين گونه از مخاطبان به كلي حذف كرد .

7- به كارگيري تغييردرنوع علم مناظرو مزايا و نوع نگاه تصويرگراززواياي مختلف براي اين مقطع توصيه مي گردد.